Maybachufer, Markt en Muziek

Op een mooie herfstmiddag loop ik over de markt bij de Maybachufer. Elke dinsdag en vrijdag is het hier markt en dat al tientallen jaren lang. Je kan er bijna alles kopen bij vooral Turkse markt koopmannen. Groente, fruit, brood, schoenen, stof, yoghurt, koffie etc. Meestal moet je je langzaam een weg banen door de menigte van Turken, studenten en enkele toeristen. Gelukkig is er op het einde van de markt een uitrustpunt. Na de drukte is het tijd voor koffie met gebak, yoghurt, vers sap of een Ghanese lunch. Deze middag stond tussen de herfstbladeren een Berlijnse versie van Jack Johnson zijn liedjes te spelen. Niet vernieuwend, wel heel vermakelijk en relaxed. De brownie smaakte nog zoeter en de herfstzon kwam ook nog even luisteren.

Flohmarkt

Ravioli op straat

Schlesische Strasse Ecke Cuvry Strasse is de straathoek die ik in Berlijn tot nu toe het meeste gezien heb, want het is mijn plek van onderzoek. Meestal nemen toeristen foto's van de grote graffiti op de achtergrond of de inwoners van Wrangelkiez lopen  een ommetje. Totdat laatst opeens een jonge man in lange regenjas zijn kleine stalletje had opgebouwd. Uit de speakers kwam opera en al kou kleumend prees hij zijn verse Ravioli aan aan de passerende mensen. Het doorbrak het straatbeeld en zorgde voor verwondering bij mensen die langskwamen. Waar komt die man vandaan? Wat staat hij te doen in de kou? O pasta! Zou ik het proeven?

Peace!

Herdenken in de regen

Bas en ik fietsen vanuit Kreuzberg langs de route van de muur naar Brandurger Tor. De eerste vijftien minuten zien we bijna geen mensen langs de route. Het normale leven gaat gewoon door. Aangekomen bij Checkpoint Charlie verandert het beeld. Plotseling is het druk. Naast de altijd aanwezige toeristen zijn de eerste tv/ploegen te zien. Het is een voorbode van het mediacircus wat we later aan zullen treffen bij Potsdamer Platz en Brandurger Tor.

Een mediacircus in Berlijn

Vintage in Berlin

Zondagochtend Gorlitzerpark

Pizza, kebab, baklava, of toch maar chinees?

Sleutels kwijt in stad van 3,4 miljoen inwoners?

dan hang je toch gewoon een briefje op bij jouw in de buurt...

Marathon Berlin - Band on the street

Pop Poppentheater - Bob Marley, Elvis and CCR

Russen vissen in de stad

Markt en Muziek

Elke vrijdag is het markt aan de Maybachufer. In de smalle straat langs het kanaal staan twee lange rijen marktkramen opgesteld. Gelegen in 'mijn' wijk Kreuzberg, dus hoofdzakelijk Turkse verkopers en klanten, maar ook genoeg Duitsers en een enkel hip meisje. Alles is er te koop Afrikaans eten, Italiaanse gnochi, Griekse Feta, Biologische groenten, tropisch fruit en Duitse kwark. Het is er druk, de prijzen worden rond geschreeuwd, in een stroperig tempo lopen de mensen langs de kramen. Als eindelijk alles gekocht is voor de komende week van annanas, peterselie, paprika en gnocchi is het tijd voor de welverdiende rust. Op het einde van de markt is een vlonder. Mensen zitten, eten en kijken naar de andere mensen. Dan begint bovenstaande muzikant te spelen, zachte tonen komen uit de 'koepel'. Melodieen van een andere wereld dansen in de namiddagzon. Een magisch moment op een warme middag.

Een nieuwe Berlijnse Trui

Dutch Embassy

Piratenpartij demonstratie

We lopen door de stad en plots doemt daar een grote massa op. Harde beats, strakke blikken en vrolijke gezichten, bierflessen in de hand, springen, dansen, bloedhete zon op de kale bol. Raven voor de goede zaak, tegen de nazi's, tegen het establishment, tegen... ja tegen alles eigenlijk. Ware piraten maken de straten onveilig van Berlijn, maar let op geen ongeregeldheden. De Duitsers gedragen zich gewoon bij dit soort massa feesten, in tegenstelling tot feesten op stranden in Nederland. Ook loopt er een oude man mee met gele broek en een 'beetje' kapotte fiets als zeer hippe mode-accesoire. Het toeval wil dat we deze beste man de avond ervoor al hadden gezien in een tafeltennisbar. Toen was hij ook al opmerkelijk gekleed, kleurrijk en in geen hokje te plaatsen. We keken naar de mensen, zijn meegelopen, maar mij werden de keiharde donkere beuk beats wat te veel. Een drankje aan OstStrand zorgde voor rust. De optocht der piraten trok ook zonder ons wel door de gehele stad.

Cuvrystrasse, plek van onderzoek

Freiflächen in Berlin - fietsen langs de muur

Een korte fietstocht van 20 minuten langs de voormalige muur levert al 5 open plekken op in de stad. Het zijn Freiflächen in Berlin die op een investeerder wachten, of waarvan de eigenaar niet bekend is. Deze 'Spaces of Uncertainty' funktioneren vaak als shortcuts voor de lokale bevolking, zie de kleine paadjes op de foto. Het afval, blikjes bier, tissues, poep duiden op gebruik als 'marginale' plaats. De bosjes bieden beschutting voor informele activiteiten. Ook kun je deze plekken zien als natuurreservaten, het onkruid heeft vrij spel. Zo ontstaat er een ware stadsjungle. Er is wetenschappelijk onderzoek verricht dat aantoont dat deze open plekken in de stad een belangrijke toegevoegde waarde hebben voor de biodiversiteit.

VolkerBall, Ost Strand, 23-7-2009

Sammlung Boros, Kunstbunker in Berlin

In Berlin Mitte in een zijstraat van de Friedrischstrasse staat een grote bunker daterend uit 1942. Het massieve gebouw ontworpen door A. Speer herbergt sinds een jaar de grote moderne kunstverzameling van de rijke reclame man Boros. In zijn 'hobbykelder', bovenop het gebouw is zijn woning, worden in het weekend rondleidingen gegeven. Voordat het de kunstbunker in Berlijn werd was het achtereenvolgens: schuilbunker, Cubaanse bananenopslag, technoclub, theater en expositieruimte.

Vandaag heb ik een bezoekje gebracht aan Boros, hiervoor moet je meestal maanden vantevoren reserveren. Ja, ja deze reclameman weet hij hoe de dingen moet verkopen. Ik wordt netjes ontvangen bij binnenkomst, een koud glas mineraalwater staat klaar. De Engelstalig gids verzorgt een anderhalf uur lange rondleiding door het gebouw met 80 kamers. Het moet een inmense onderneming zijn geweest om het om te turnen in 'museum', voorheen waren er 120 kleine ruimtes. Vele wanden en plafonds zijn weggesloopt waardoor een nieuwe structuur in het gebouw is ontstaan. Alles is tot in de puntjes afgewerkt en de combinatie van het ruwe, zware gebouw met de kunstwerken spreken me erg aan. Vaak zijn de werken aangepast op de ruimte. Naast bovenstaande werken vind ik vooral de verschillende lichtinstallaties tof.

Voor meer info: artikel de Volkskrant, Boros (foto's zijn hiervan afkomstig)

Street Art in Berlin, LEGO in kogelgaten

Al surfende kwam ik via de interesante website The Pop-up-City op het bovenstaande kunstproject van Jan Vormann. In mijn ogen een geniale combinatie van kunst, historie en LEGO. Deze kleine interventies herbergen hetzelfde idee als het onderwerp van mijn master onderzoek: nieuwe betekenis geven aan the voids in Berlin door creatief gebruik.

Foto's afkomstig van Yatzer.

Skulpturenpark Berlin

De Muur heeft Berlijn in tweëen gesplitst. De scheiding was en is fysiek en sociaal. Fysiek zijn er door de muur wijken uitelkaar getrokken, huizen gesloopt, straten afgesloten en kerken gesloten. De sociale scheiding kent vele gezichten, zo konden mensen van de ene op de andere dag hun overbuurman niet spreken, of niet meer naar hun werk of school. Ook hebben de twee verschillende systemen, kapitalisme versus communisme, een andere mentaliteit levenshouding tussen Ossies en Wessies gecreeerd. Ik ga hier niet verder in op de sociale effecten.

Na de val van de muur was de barriere weg, plotseling ontstonden er grote lege plekken midden in de herenigde stad. De Duitsers hebben met hun kenmerkende grundlichkeit de muur zorgvuldig uit het stadslandschap verwijderd. Niettemin zijn er nog steeds er overal restanten te zien in de fysieke omgeving, details als lantaarnpalen, elektriciteits huisjes en stippellijnen op muren. Open plekken als Potsdamerplatz zijn nu al volgebouwd. Onderstaande foto geeft bijvoorbeeld de plannen weer voor een nieuw luxe appartementen complex dat in de buurt komt van het Skulpturen Park. Toch zijn er in Berlijn nog genoeg plekken over. Dit is niet zozeer negatief voor Berlijn, deze open plekken bieden kansen voor nieuw creatief gebruik. Vandaag ben ik naar een van deze open plekken gefietst: Skulpturen Park Berlin.

Het is voor een Nederlander die volgebouwde steden gewend is een rare gewaarwording. Midden in de stad is er een open vlakte, een wildbegroeide plek die ogenschijnlijk niet gebruikt wordt. Op het driehoekige plot van Skulpturenpark worden gedurende de zomer periode verschillende tentoonstellingen georganiseerd. Door de lege plek te gebruiken voor tentoonstelling krijgt het een nieuwe betekenis. De eens verlaten afgesloten plek wordt geopend voor het publiek. Tegelijkertijd werpt het ook een drempel op. Kunst is tenslotte niet aan allen in de maatschappij besteed.


Toen ik aan kwam fietsen werd er net een tentoonstelling geopend. Een raar houten bouwwerk stond tussen het onkruid en de wilde bloemen. Ik stelde een man wat vragen en deze bleek de organisator te zijn. Na een goed gesprek, begon de lezing over een futuristische stad. Een utopische gesloten leefwereld die in het heelal zweeft, naar het voorbeeld van het Biossphere project. Het was een ietwat vreemd verhaal in Duits en Engels, waarbij ondertussen gekleit mocht worden. Ik vond eigenlijk vooral het worstje van de BBQ erg lekker, en genoot van het uitzicht op de omgeving. Plotseling begon het hard te regenen, knus met zijn tienen in het hokje werd het laatste deel van het verhaal verteld. Na nog wat gebladerd te hebben in een boek over futurische psychedelische wooncommunes uit de jaren ‘60 werd het tijd om naar hun huis te gaan. Terug naar mijn geheel niet utopische, doch zeer aangename nieuwe leefomgeving.